Tuesday, December 20, 2011

කෙලි පැටික්කිට ගලපගන්න පුළුවන් වුණේ පද තුනයි




පුංචි පා තබමින් සිනා කැට අහුරු විසුරුවමින් ගේ පුරා දුව පනින දූ සිඟිත්තිය ‘අ’ යනු ‘ආ’ යනු කියන දිනය උදා වනතුරු මාපියන් පුළ පුළා බලා සිටියේ සතුටත් තුරුළු කරගත් නොඉවසීමකින්.
දු පැටික්කියගේ කේන්ද්‍රයත් බලා අකුරු කියවීමේ මංගල්ලයට සුබ දිනයක් යොදා ගත් අම්මා අකුරු කියවන්න ගෙනා පොත් අල්මාරියේ හැංගුවේ දෝණි නැකතට පෙර අකුරු කියයි කියන සැක සිතින්.
කොහොම නමුත් දවසක් අහම්බෙන් දූගේ අතට වෙසක් කාඩ් එකක් ලැබුණා. එහා පැත්ත මෙහා පැත්ත හරවමින් ඇස් කරකව කරකවා වෙසක් කාඩ්පතෙහි අසිරිය බැලූ දෝණිගේ නෙත ගැටුණේ පප්පා. දෝණි පප්පා කියන්නේ නම් සීයාට.
රටක් රාජ්‍යයක් තමන් සතු වුණා වගේ සතුටකින් දෝතින්ම වෙසක් කාඩ් එක රැගෙන පප්පාගේ අතට දුන්නේ ටිකිරි සිනාවකින් ද පුංචි මූණ හැඩ කරගෙනමයි. දෝණි කරන්න යන දේ ගැන හරි හැටි අවබෝධයක් පප්පාටත් තිබුණෙ නෑ. වෙසක් කාඩ්පත පප්පාගේ අතට දුන් දෝණි කිව්වේ ‘පප්පෙ, ‘අ’ යන්න කියන්න ‘අ’යන්න කියන්න’ කියලා. දෝණිගේ කරදරය නිසාම පප්පා දෝණිට අකුරු කියෙව්වා.
හැබැයි වෙච්ච දේ නම් දැනන් සිටියේ පප්පයි, මිනිබිරියයි විතරමයි. අකුරු කියවීමේ උත්සවයට දවස් කිහිපයකට කලින් දෝණිගේ අම්මයි තාත්තායි උත්සවය ගැන බරටම සාකච්ඡාව.
අසල සිටි පප්පාගෙනුත් යමක් දැනගන්නට සූදානම් වුණේ දෝණිගේ තාත්තා ඒ කියන්නේ සුනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා.
මම තාත්තා පැත්තට හැරෙන කොටම කිව්ව දේ ගැන මට විශ්වාස කර ගන්නත් බැරි වුණා. ‘දැන් ඔයගොල්ලෝ උත්සවවලට ලෑස්ති වෙලා වැඩක් නෑ.
මගේ මිනිබිරිය අකුරු කියෙව්වා. ඒ කියෙව්වෙත් නිකන්ම නිකන් වෙලාවකත් නෙවෙයි. සරස්වතී යෝගය තිබුණු වෙලාවක. අපිට ඒ වෙලාවෙ ඇතිවුණ හැඟීම වචනෙන් විස්තර කරන්න බෑ.
එක පැත්තකින් අපේ සූදානම, බලාපොරොත්තුව, ගඟට කැපූ ඉනි වගේ වුණා. අනිත් පැත්තෙන් සුබම මොහොතක තමයි දන්නෙ නැතිවම හරි අකුරු කියෙව්වේ. ඔන්න ඔහොම තමයි උමයංගනා අකුරු කියෙව්වේ.
ඊට පස්සේ ඉතින් අල්මාරියේ හංගපු පොත් ටිකත් එයාගේ අතට දීලා අපි ඒ වෙලාවේ ගෙනහල්ලා තිබුණු රසකැවිලිවල රසත් බැලුවා.
මේ සතියේදී පුංචි දවස්වල විශේෂාංගයෙන් සරස්වතී යෝගයෙන් අකුරු කිය වූ ඔබේ ආදරණීය යොවුන් රංගන ශිල්පිනී උමයංගනා වික්‍රමසිංහගේ ළමා වියේ මතකයන් ආවර්ජනය කරන්නේ ඇයගේ ආදරණීය පියාණන්.
පුංචි කාලේදී එයා හරි අපූරු අපූරු කවි ගෙතුවා.එයා දවසෙන් වැඩිපුර කාලයක් ගත කරන්නේ එයාගේ පප්පත් එක්ක. දවසක් පප්පා එක්ක පාරේ යනකොට පප්පාට අමුතු කවියක් කියලා තියෙනවා.
අයියා එනා එනා
පප්පා එනා එනා
අම්මා එනා එනා
. . . . . . . .
හරිම වැඩේ, කෙලි පැටික්කිට ගලපගන්න පුළුවන් වුණේ පද තුනයි. දැන් ඉතින් දස අතේ කල්පනා කරනවා ඊළඟ පදේට මොකක්ද කියන්නේ කියලා. ඔය අතරෙදි දැකලා තියෙනවා ලස්සන බලු පැටියෙක් එයා ඉන්න පැත්තට එනවා. දැන් ඉතින් වැඩේ හරි. හතර වෙනි පදේ විදිහට කිව්වේ මොකක්ද දන්නවාද?
බව්වා එනා එනා.
ඕන්න ඔහොමයි අපේ පුංචි කවිකාරි අවුරුදු තුනාමාරේදී කවි කිව්වේ.
පුංචිම කාලේ දූ හරි අපූරු වැඩක් කළා. දූ චුටි කාලේ එයාගේ හොඳම යාළුවා කවුද දන්නවාද ඒ තමයි එයාගේ මාපට ඇඟිල්ල.
ඉස්සර අපි එයාව තොටිල්ලෙන් තියලා එයාට මාපට ඇඟිල්ලෙ පුංචි නූල් කෑල්ලක් ගැට ගහනවා. ඔන්න ඉතින් ඒ වෙලාවේ ඉඳන් දූ එයාගේ පුංචි ඇඟිල්ලත් එක්ක බර කතාව. ඒ වෙලාවට එයාට කවුරුවත් ඕනේ නෑ. මුලු දවසක්ම වුණත් ඉඳීවි අපි කවුරුවත්ම නැතුව.
අක්කාගෙයි මල්ලිගෙයි ජීවිත ගලවා ගැනිමේ මහා මෙහෙයුම ගැන කිව්වෙ නැත්නම්, ඒක ලොකු අඩුවක්. ඉස්සරම උදේ නවය දහය වෙන කොට අක්කයි මල්ලියි දෙන්නා සද්ද නැතුව මිදුලට යනවා. හරියට මීයට පිම්බා වගේ තමයි දෙන්නා ඒ වෙලාවට.
හෙමින් හෙමින් වත්තේ ගස් පීර පීර දෙන්නත් එක්ක මකුළු දැල්වල පැටළුණු පුංචි සත්තු හොයනවා. සමහර වෙලාවට මකුළුවා පුංචි සතෙක්ව දැලේ පටලවනකන් හොරෙන් බලන් ඉන්නවා. ඊට පස්සේ තමයි හොඳම වැඩේ තියෙන්නේ.
ඊළගට දෙන්නත් එක්ක මකුළු දැල්වල පැටළුණු පුංචි පුංචි සත්තුන්ව සාලේ පඩිය උඩට ගෙනහල්ලා කටුවක් අරගෙ මකුළුවගේ නූල ලිහනවා. පුංචි කාලේ අක්කාගෙයි මලයගෙයි උදේ වරුවේ රාජකාරිය ඕක තමයි. ඒ සත්තු බේරිලා යන දිහා දෙන්නා බලාගෙන ඉන්නෙත් හරිම සන්තෝසයෙන්.
පුංචි කාලේ අක්කා කෙසේ වෙතත් මල්ලි නම් හරිම දඟයි. දවසක් දූට ඕන වුණා මල්ලිව වඩා ගන්න. එතකොට මල්ලි අත දරුවා කාලේ. පව්නේ ඉතින් පොඩි කෙල්ලගේ ආසාවනේ කියලා මල්ලිව එයාගේ අතට දුන්නා.
කොහොම හරි ටික වෙලාවකින් මල්ලි දඟලලා දූගේ අතින් මල්ලිව බිමට වැටුණා. ඒ සැනින්ම අපි පුතාව ඩොක්ටර් කෙනෙක්ට පෙන්නුවා. පුතාට නම් කිසිම ප්‍රශ්නයක් නම් නෑ. අපි බය වුණේ දුව ගැන. එයා හොඳටම බය වෙලා.
මුළු දවසෙම මුල්ලකට වෙලා ඇඬුවා. වචනයක්වත් කතා කළේ නෑ. අපි හොඳටම බය වුණා, දුවට ආයිත් කවදාවත්ම කතා කරන්න බැරි වේවි කියලා. වාසනාවකට එහෙම වුණේ නෑ.
අපි දූ පුංචි කාලේ ඉඳන්ම එයාව යොමු කළේ අධ්‍යාපනයට. නමුත් එයා රංගන ශිල්පිනියක් වුණා. සමහර විට එහෙම වුණේ සරස්වතී යෝගය නිසාත් වෙන්න ඇති. කොහොම නමුත් දූගේ අතීතය, වර්තමානය වගේම අනාගතයක් දූ වගේම ලස්සන වේවි කියලා මම විශ්වාස කරනවා.
Copy Rights - sarasaviya

0 comments:

Post a Comment

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Design Blog, Make Online Money